Een noodzaak om elkaar te ontmoeten in Bure van 1 tot 10 augustus

Een verklaring van Vladimir, Martine & Co.

We zijn mensen die komen van de contra-toppen, klimaat Actie kampen, No Border dorpen, bezetting van land in Notre-Dame-des-Landes, in de Susa-vallei of in Sivens, strijden anti-nucleaire zoals in Valognes, Montabot of Bure, sociale strijden, feministische en anti-autoritaire strijden …

Ook al is elk gevecht uniek of anders, velen van ons zien veel gemeen in onze levensstijl en acties.

Soms hebben deze strijd elkaar ontmoet en hebben elkaar versterkt. De kapitalistische logica regeert het grondgebied, teistert onze omgeving, en probeert ons leven te reduceren tot enkel maar te werken en te consumeren.

Om dit alles tegen te gaan, vechten we terug met kraken, blokkades, sabotages, met praktijken gericht op autonomie in deze samenleving. Maar we beseffen dat het niet genoeg is. Zelfs als we soms slagen in het verkrijgen van autonomie, zijn we nog steeds terrein aan het verliezen.

Om onze inspanningen te versterken en onze banden te versterken, moeten we samenkomen, om onze werkwijze te delen en onze manier van organiseren, om na te denken over de punten van onenigheid die onze netwerken verstoren, en dit alles, ver van kalenders opgelegd door hun toppen, of in het geval van Frankrijk, nationale eenheid.

Van de 01-10 augustus, laten we ontmoeten voor een zelf-georganiseerde kamp in Bure, ten oosten van Frankrijk, waar zij een ondergrondse en internationaal centrum voor kernafval bouwen.

We zullen praten over onze strategieën, en nadenken omtrend onze methodes van aanpak om onze weerstand te verankeren, in Bure en overal elders.

Bovendien is de volgende grote wereldwijde bijeenkomst over het klimaat (COP 21), die zal plaatsvinden in Parijs in december 2015, alweer een reden die gericht is op de gebruikelijke verontwaardiging.

Laten we ons niet afleiden door deze maskerade.

Laten we voorbeeld nemen van de alternatieven die al bestaan, van de Chiapas tot Exarchia, van Ferguson tot Villiers-le-Bel.

We zijn het niet eens met hun definitie van “internationaliteit”. Hun “internationale” toppen kan ons niks schelen. Onze "internationaliteit ’wordt gemaakt door het opbouwen van relaties in onze realiteiten.

Onze woede is onomkeerbaar. Ze word georganiseerd.

Vladimir, Martine en Co(1)

1: Als eerbetoon aan onze kameraad, ondanks hij zelf de dood vond, die ons afloste van de baas van total.